Niewielkie drzewo tworzące malowniczą, parasolowatą koroną, uzyskane w Szkocji około 1850 roku. Wszystkie gałęzie i liście wygięte do dołu i zwisające. Drzewo zwykle ma 2-3 m wysokości (w zależności od wysokości szczepienia na podkładce) i osiąga nawet 8-10 m średnicy korony. Liście są bardzo duże, mają do 15 cm długości, są jasnozielone, sztywne i szorstkie. Wiosną na gałęziach rozwijają się seledynowe kwiaty zebrane w atrakcyjne pęczki. Jesienią liście przebarwiają się na żółto. Stanowisko słoneczne, ewentualnie półcieniste. Wymaga żyznych i dostatecznie wilgotnych gleb. Drzewo wytrzymałe na zanieczyszczenie powietrza.