Malownicza odmiana świerka o gałęziach płożących lub zwisających, zwykle szczepiona na pniu lub wyprowadzana przy paliku. Podpinana do podpory, tworzy parasolowatą koronę z głównym pniem sztywnym, wyprostowanym i wszystkimi pędami bocznymi skierowanymi ku dołowi. Tak prowadzona, osiąga po 10 latach ok. 2 m wysokości. Po zaniechaniu podwiązywania pęd główny wygina się, powodując tworzenie fantazyjnych form pokrojowych. Część pędów, które dorosły do ziemi płoży się. Igły zielone, podobne do typu, krótkie, długości 1-2 cm, gęsto ułożone na pędzie. Starsze egzemplarze co kilka lat zawiązują duże, dekoracyjne szyszki. Wymagania glebowe i wilgotnościowe przeciętne. Miejsca słoneczne i półcieniste.